मला समजलेले मानसशास्त्र 3

 संघर्ष

 

मला वाटतं दोन पिढ्या तील संघर्षाला सुरुवात होते ती अधिकारावरुन.जुनी पीढी सहजी आपले अधिकार सोडायला तयार नसते.कारण ती त्या पिढीतून आलेली असतें ज्यात ते अधिकार मिळवण्यापूर्वी वयाची 40शी ओलांडलेली असते.पण नवीन पिढीला मात्र ते लगेच हवे असतात.

 

        खरं तर पूर्वी एक कुटुंब प्रमुख 50 ते 100 लोकांचे कुटुंब हाताळायचा.संबधही आलोखी आणि जिव्हाळ्याचे असायचं. मग आता काय झालं. आता सर्व उच्चशिक्षित झाले पण. संस्कारांचाा अभाव म्हणजे एकत्र कुटुंब पद्धतीत मुलांवर आलोखी, प्रेम , जिव्हाळ्याचे संस्कार घडायचे.वडीलधार्‍यांचा आदर केला जायचा.पण आज ती परिस्थीती बदलली.

       विभक्त कुटुंब पद्धती मुळे मुलांना फक्त आईवडीलांचे नाते माहित असते.इतर नात्यांच्या बाबतीत जिव्हाळा उत्पन्न होत नाही.एकटे राहण्याची सवय व स्वतापुरत पहाण्याची सवय लागते.त्यातूनच मानसिकताही बदलते.पुर्वी स्थळ पहाताना मुलीं साठी मोठं घर म्हणजे जास्त सदस्यअसलेल्या कुटुंबाला प्राधान्य दिलं जायचं.पण आता मात्र मुलगा एकटाच आहे ना ?,त्यांच्यावर इतर जबाबदारी नाही ना? अश्या संकुचितमानसिकतेचे दर्शन घडते.

        पूर्वी घटस्फोटाचे प्रकार फार कमी होते पण आता त्यातही वाढ झालेली दिसून येते.हे सर्व दोष विभक्त कुटुंब पद्धतीचे आहेत.कारण संस्कार घडत नाही ,आलोखी निर्माण होत नाही.
 

        ठीक आहे , आजची जीवनशैली बदलली आहे.कामानिमित्त सर्वांना एकत्रित राहाने शक्य नाही.पण जिव्हाळा कायम राहाण्यासाठी आपण वर्षातून दोनदा मुलांना सुट्या असताना एकत्र येऊन आपल्या हरवलेल्या गोष्टी मिळवू शकता, त्या गोष्टी म्हणजे आपसातील प्रेम आणि जिव्हाळा.शेवटी एव्हढच म्हणेल.......

 

वाढवा प्रेम जिव्हाळा..

आपसातील संघर्ष टाळा

गोपालदास पाटील